Pospolite Ruszenie Fotograficzne. Wstęp tylko dla chętnych

Wiosną zeszłego roku zobaczyłam znajomą znajomej na zdjęciu. Wyglądała oszałamiająco. Kiedy zauważyłam, że zdjęcie pochodzi z portalu włoskiej edycji Vogue – zaniemówiłam. Okazało się, że wykonała je niezawodowa fotografka koleżance, która nie jest profesjonalną modelką, podczas jednej z Otwartych Sesji*. Koniecznie chciałam wziąć udział w czymś podobnym. Kto by nie chciał mieć takich zdjęć?

No ale dobrze, pomyślałam, owa znajoma jest pięknością ze świetną figurą, nie to co ja. Całe szczęście, że nie miałam wiele czasu do namysłu, bo oto okazało się, że powstał pomysł zorganizowania w Warszawie sesji zdjęciowej, otwartej absolutnie dla wszystkich, w klimacie Secesji, a mnie akurat wpadł w ręce przeceniony album Taschena. Takich zbiegów okoliczności się nie ignoruje!

Po obejrzeniu The Burlesque Assassins

Wiedziałam, że muszę go obejrzeć, jak tylko o nim usłyszałam. Mówię o filmie The Burlesque Assassins, pierwszym w historii pełnometrażowym filmie, którego kwintesencją jest profesjonalna burleska. Czyż to nie brzmi wspaniale? Przed jego polską premierą, która miała miejsce 8 marca, miałam przyjemność rozmawiać z Betty Q, ambasadorką filmu. Później wybrałam się do klubu Solec 44 na premierę.

Szczerze jednak mówiąc, choć szłam na pokaz w świetnym nastroju (burleskowy film, do tego pokaz na żywo i jeszcze debiut Betty w roli konferansjerki, jak mogłabym nie mieć cudownego humoru?), to jednak miałam wiele obaw. Slapstikowa komedia, w której grają amatorzy, bez budżetu – brzmi dość ryzykownie.

Przystanek autobusowy

W mojej domowej filmotece miałam dotąd tylko jeden film z Marilyn Monroe – Pół żartem, pół serio (co nie znaczy, że innych filmów nie widziałam). Doprawdy, sama nie wiem jak to się stało. Natknąwszy się jednak kilka dni temu na Przystanek autobusowy w dobrej cenie postanowiłam zacząć naprawiać ten błąd.

Przystanek autobusowy to opowieść o Bo Deckerze (Don Murray), nieokrzesanym kowboju, który po raz pierwszy wyjeżdża z rodzinnego rancza. W towarzystwie Virgila, wiernego przyjaciela i opiekuna, jedzie do odległego miasta by wystartować w rodeo. Chłopak jest wielki, silny i nastawiony na wygraną, na której z pewnością skupiłby się w pełni, gdyby nie pewna rozmowa... Choć nigdy nie spotykał się z dziewczynami, słyszy od przyjaciela, że powinien o tym pomyśleć (ma 21 lat więc rzeczywiście, najwyższa pora). Młodzieniec naiwny oczywiście zakłada, że nie będzie to zwykła, miła dziewczyna. Będzie to anioł.

Udało się!

Kilka dni temu pisałam o Pin Up &Burlesque Party w Łodzi. Namawiałam Was na wysyłanie swoich zgłoszeń na Metamorfozy, które odbędą się podczas imprezy. Prowadzić je będzie (to znaczy zadba o makijaż i zdjęcia) Pin up Project, uczestniczki uczesze salon fryzjerski Nowa Fala, a Rockagirl i Nina Holy pokażą jak pozować by najlepiej wypaść na zdjęciach. Dodatkowo uczestniczki Metamorfoz wezmą udział w pokazie sukienek partnera imprezy, firmy Pretty Girl. Wybranych miało być 5 dziewczyn.

Oczywiście wysłałam swoje zgłoszenie, pomyślałam bowiem, że to świetny pomysł, szansa na rewelacyjne zdjęcia, okazja by poznać, było nie było, dwie najbardziej znane polskie modelki retro i masę innych osób lubiących klimat lat 50. Nie mówiąc o tym, że bardzo lubię być malowana i czesana. I wiecie co? Wczoraj dostałam maila z informacją, że zostałam wybrana!

Już wcześniej miałam wstępnie dograne pasażerki do wesołego samochodu, którym wyjedziemy z Warszawy, ale teraz sprawa pewna jest na 110%. Musimy jeszcze tylko zarezerwować sobie nocleg.

Mam nadzieję, że zobaczymy się na miejscu? ;-)

W stylu Audrey Hepburn

Jakiś czas temu umówiłam się z zaprzyjaźnionymi fotografami występującymi w sieci jako Alterlighting Photography na sesję inspirowaną Śniadaniem u Tiffaniego i słynnym wizerunkiem Audrey Hepburn. Uważam ją z jedną najpiękniejszych kobiet w historii kina i wprost uwielbiam jej styl.

Pomysł zaczął się klarować kiedy, zupełnie przypadkiem, znalazłam w secondhandzie prostą, czarną, wełnianą sukienkę, której góra obszyta była czarnymi dżetami. Od razu skojarzyła mi się z Audrey w czarnej sukience, z bogatym naszyjnikiem i tym jej wysokim koczkiem. 

Pin Up & Burlesque Party w Łodzi

Miałam mocne postanowienie, że dzisiejsza notka będzie pierwszą z moimi zdjęciami. To jednak nie ucieknie, a istnieją ważne powody by nie czekać z napisaniem o Pin Up & Burlesque Party. Słyszeliście już o imprezie, która odbędzie się 13 kwietnia w Łodzi?

Pin Up & Burlesque Party vol. 2 jest jedyną tego typu imprezą w Łodzi (i jedna z dwóch w kraju!). To ogromna dawka zmysłowości i elegancji inspirowanej stylem lat 50. Wieczór wypełnią pokazy burleski na najwyższym poziomie, a do tańca porwie rock’n’rollowa kapela.

The Burlesque Assassins nadciągają

O samej burlesce napiszę szerzej w osobnej notce. Będzie też o polskiej scenie burleskowej, o tym gdzie można zobaczyć ją na żywo, kto się nią para i gdzie się jej uczył. Burleska łączy się bowiem nierozerwalnie z retro stylem na żywo i w praktyce. Nie da się jednak napisać wszystkiego naraz, a rozpoczynanie pisania bloga to między innymi decydowanie o kolejności podejmowanych tematów.

The Burlesque Assassins to niezależna, lekko slapstikowa komedia, której powstawanie wspierała międzynarodowa społeczność związana z burleską. A to oznacza, że będzie zaskakująco, seksownie i uwodzicielsko. The Burlesque Assassins są piękne i zabójcze. Formację utworzyło w czasie II Wojny Światowej dwoje bojowników ruchu oporu by, wykorzystując moc kobiecego wdzięku, zbliżyć się do pewnych nazistów celem wypełnienia misji: uwieść i unicestwić! Innymi słowy, będzie się działo!

Jestem zgubiona!

Natknęłam się kilka dni temu na informację o projekcie, który mnie z pewnością zgubi, a przynajmniej zużyje bardzo wiele wolnego czasu. Będę przeglądać, oglądać, zatapiać się w lekturę, a uśmiech pojawia się na moich ustach na samą o nim myśl. Ale może powiem konkretnie o co chodzi.

Europeana Fashion, to projekt, który wystartował w marcu 2012 roku. Bierze w nim udział 22 partnerów reprezentujących wiodące instytucje zajmujące się modą w Europie. Zakłada on udostępnienie, do końca 2015 roku, ponad 700 tys. obiektów dokumentujących historię mody europejskiej, zaczynając od zdjęć, poprzez biogramy, plakaty, szkice i filmy, a na oryginalnych katalogach kończąc. Najstarsze z nich pochodzić będą z XVIII wieku. Innymi słowy powstanie coś w rodzaju modowej Wikipedii! Osobę, która wpadła na ten pomysł należałoby ozłocić!

Warszawa 1935

15 marca trafi do kin film niezwykły. Warszawa 1935 to krótkometrażowy (20 minut), w pełni animowany techniką 3D, film, ukazujący przedwojenną stolicę. Przeniesie nas w czasie, pozwoli przyjrzeć się modnym spacerowiczom, usłyszeć stukot dorożki, obejrzeć się za przejeżdżającym tramwajem, przyjrzeć się kamienicom, które dawno już nie istnieją.

Twórcy filmu z niezwykłą pieczołowitością zbierali materiały, na podstawie których tworzyli później poszczególne budynki, mosty czy place. Jak udało mi się dowiedzieć, najlepszym źródłem informacji okazała się niekomercyjna, prowadzona przez pasjonatów strona www.warszawa1939.pl (którą również znam i polecam). Ogromnym wsparciem było także Archiwum Państwowe, które udostępniło twórcom swoje zasoby.